Salvador bekler gibi söyler… Bazen bekler insan Gökyüzünün parlaklığı yetmez Eline bir kristal ister ışıklarını güneşin Kırsın binlercesine Her bir hüzmede bir kavuşma Bir bakışma bir sarmalama arar Kokular esintilenir beraberinde Her bir kırılgandan bakışından sen misindir ki O zambağın ta kendisi misindir ki O karşı koyulmaz Hera güzelliği gibi …

Salvador tekrarlar adasında rüyalar çıkarırken… Esmek rüzgâra yakışır Deniz kenarında üşüteceğini sanırsın Hâlbuki üşüten dikenlerin hışırtısıdır Hani batarsa diye ürktüğüm Hani sarılırsa diye kollarını açtığım Hani kumlara yatarken insanı saran o misk koku Bir leylak olsa gerek Boynundan aşağı akan Şimşeğin gönderdiği elektriğin ikimizi de sarmalayan O karşı koyulmaz kestane …

Salvador şiirli adımını atar… Ben bu sabah henüz gün doğmadan uçtuğumda tüm sıcaklığınla henüz güne kavuşmadan sen derin uykunda gökyüzünün bulutlar üstü berraklığına kavuştum uykundan bir yudum kahve içtim tüm günüm iyi geçsin diye şimdi sana şimşekler gönderiyorum yağmursuz gönlüne tekrar tekrar çaksın acep nerede buluşuruz diye sen henüz sahilde …

Salvador başlatır şiiri… Uzattın bir el gökyüzünden Tanımak mıdır isteğin Bulutlarda mı gezelim üşümeden Gökkuşağında mı içelim kahveyi Tat alalım birbirimizden ürkmeden TanaS şiirden ister anlatsın niyetini… Ürkütür mü üşümek seni Bilir misin ki ondan çoğalmış içim Ötesini görür görmez akıl yağmur olmuşum Kırılmış hafızam saçılmışım Dalgalanmış masumiyetim gökkuşağına bozulmuşum …

Salvador şiiri getirir şanslı buluşmalara… Bir nehir yatağında buluşma O yatağın döşek Suyun yorgan Sokulup sarıldığında Alabalıkların gövdemizde gezmesi gibi Ellerimizin tenlerimizde dolaşması Kokular yayılırken Sen beni Ben seni Koklasam İşte Şans dediğin bu olsa gerek Silis buluşmaktan dem vurur buluşmaya… Şans dediğin Buluşmak Tek bir harfin sessizliğinde kaybolacak ihtimallerin …

Salvador ille de şiir der… Bir küçük tepe idi yürüdüğüm Bir kaç ağaç Bir su kenarı Minik bir köprü Geçsem mi diye düşündüm Geçsem mi O tarafta mı Silis dayanamaz söylenir… Hala içinden gözlerim geçiyor mu Kökleri beynimin içinde salarken Dudaklarımda gülün açarken Ellerin beni ele verirken Salvador devam eder… …

Salvador söyler… Özledim en mahsun hali. Gözlerinin. Bazen. Beni süzen. Meraklı. Gizemli. Derin. Çok derin. En güzel hali. Gülümserken. Beni etkileyen. Anlamlı. Sevgi akıtan. Rüzgarı kestiren. Sarılmış. Bana. Elleri boynumda. Kokusu ta. Gece boyunca. Bedenimde. Bakışın. Delip geçen. Bıçak. Keskin. Kesildi. TanaS derken sorar… Sesin. Soluğun. Demirden açar çiçeğim. Dökülür …

Salvador anlatır…  Saat Zaman Geçer gider Acılar Hatıralar Mutlu anlar Kayıplar Kavuşmalar Sarılışlar sımsıkı Anlatır bir kum saati çok şeyi… ancak düşün ki, fanusun içindeki kum tanelerinin her biri bir insan… doğduklarında eğri büğrü, yamuk ve düzgün bir şekli olmayan şey… zaman geçip bilinçlenme gelişirken akıl arınma ihtiyacında, düşünebilsin diye… …