Bir kedin vardır Sokulur sürtünür Her an kendisini bulsun diye Seni hep dibinde hissetsin diye Senin onu sahiplendiğin gibidir Sana hükmeder sabah akşam Hizmet edersin gelir oturur en baş köşeye Bazen bir dolap üzerine Sırasıdır sana tepeden bakmak Kolaçandır niyeti etrafı Bakar var mı bir yenilik Hasta olsa koşarsın çocuğun …

Ben bir su delisiyim Bu hayata sadece iki ayakla tutunan Dünyayı iki kulaç ile gezebilen Süzülen mavi göklere doğru Ruhu engin kanatları güçlü Sesi berbat Kızdırılmaya gelmez Tek vuruş gagası ile savaşan Göllerin efendisi Nehirlerin prensesi Kolonilerin kralı Disney’in baş tacı Koruma içgüdüsü büyük Gözleri şaşı Kimimiz misk kimimiz yeşilbaş …

Ne yorgunsunuzdur be hale bak kiminizin kutru kaçmış kiminizin pimi bozulmuş deformasyon desen diz boyu eh altmış sene dile kolay saçı ağarmış kaldıysa bıyıkları beyaz gözlükler fora yakını uzağı bakışlar hafif donuk yaşamda hâlâ konuk E bre yollar asfalt olaydınız ya başından beri parke taşlar arasında düş kalk takırda çabala …

Koşuyordum ormanda Koku aldım ıhlamur ağaçları arasında Sanki o değil de orkideler mi Yoksa kestanenin geceden kalma salgısı mı Çamlar arasında yürüdüm Bal kovanları çalışıyor harıl harıl Bereketli olsun sabırla çalışanlara Kayın ağaçları gördüm Sanki arasından çıkabilirdim düzlüğe Ama o an İşte o an gözüm takıldı Düzlük kenarında oradaydı Bakıyordu …

Başa dönüş gibidir Hani, “olmadı” dediğimiz gibi Belki beceremediklerimize örtüdür Hani, “yeniden” dediğimiz gibi Kimine göre sil baştandır Kimine göre yeni umutlardır Hatta bazen “şimdi zamanı”dır Yitirilmişliklere kılıf olduğu da varit, Yaşamdan giden günlere puslu bakış Beklenir güneş Bir Ocak sabahı parlak Sanki tüm yıl hep ışıldayacak Çocuklarımıza iyilikler beklerken …

Masa önemlidir. İnsanların birbirinin yüzüne net olarak bakabildiği görme mesafesinin yeterli kısalıkta olduğu ve gözlerin pek de kaçamaklık oyununa giremeyeceği mekan olarak kabul edilir. Her geometrik yapı içindeki masa evlerde kullanılabilir; etrafında yemek yenir, oyun oynanır, sohbet edilir, tartışılır. Yuvarlak masalarda sorunların tartışılıp bir sonuç açıklaması yapılması bir ritüeldir. Katılanlar …

Denizime kara derler siyah olduğundan değil gözü pektir atılgan karadır kördür mavisini görmeyen gökyüzümün var oluşu gibi Koklamayan yeşilim yosununu kırmızımdır güneşimin sabahı üzerinde salınırken takamda çıkmışken erkenden kısmetime Kader birliğidir üç beş kişiyiz soğuk kesmez elimizi ağlar hoş gele sıcak yakmaz ensemizi terimiz rastgele Vakit sayılmaz sabır tartılmaz sadece …

Üretebilmek için düşünmelisin Düşünebilmek için biraz zeka Biraz gönlün akla varması Biraz yürek Biraz da seni deşecek birisi gerek Sevgiyi sana anlatırken Kendimi deştim hep Belki bir kürek ile gelirsin bu uğraşa Dedim ya çaba gerek Fırıncı ekmeğini pişirirken Ben oradaydım Tarlada buğday Bahçede üzüm Serada domates yetişirken Üstüm başım …

Horoz ve tavuk aşkı oyunu yakalanmadan civcivlere öpüşmelerinin gereği sanki saf Kerem ile bakire Aslı’nın hikayesi öpüşeceksen yakalanmak yok ne civcivlere ne anneye babaya ne kardeşe komşuya hatta bugünlerde zabıtaya Aşkın var olması için ritüellerden geçmelidir resmileşmesidir topluma mal edilmelidir İmam-ı Azam azat etmelidir önce vicdanları ve de kem gözleri …

Göz hizam bazen tümünü görmeme yetmeyebilir bazen biraz tepede bazen biraz aşağıda kalabilirim hatta sağında veya solunda kaldığım durumlara da şaşmamak gerek önemli olan hangi hizada olduğum değil hangi gözle baktığım mercekler bana ait ve beynimin emirlerine yalnız fiziksel işlev yaparak cevap veriyor beynim ise görebildiklerimi eviriyor çeviriyor anlam katarak …

Kapattılar bizi tahta perde arkasına sanki kadınlarıyız insanın doğaya hükmedişi sadece şehirlerde gel bakalım kırlık yere de göreyim seni ahmak bir ip atabilir misin boynuma ne elin kalır ne de façan korumaya Neymiş başımız boşmuş sana ne be öküz sana ne be eşek (pardon kardeşler) beyni tahta perdeler arkasında çürümüş …

Bebeğin ilk kelimesi gibiydi ilk cümle, kuşun ilk nağmesi gibi. Gönlümün ilk çarptığı an sanki; mavinin doğuşu, yeşilin serpilişi, sarının üzgün olanı, morun menekşesi, kırmızının aşkı. Gülüşü mahzun bir ikinci görüntü saklıyordu, ürkek bir tarafı vardı.  Saçlarının kesimi öyle doğaldı ki, rengini neden sonra fark etmiştim, zira ancak beni etkileyenin …