Ne

Sözsüz özüm gülmüş gözünden alınmışım. Kıvrılmış dudaklarım aynanmış tutuşmuş almışım. Aklında suymuş tutunmuşum dilinde damağım tadınmışım. İşine gelmiş yenmişim dişine değmiş yenilmişim. Durmuşum dinlenmiş kokum kokun uslanmışım. Aklım aklın uzanmışım bölünmüş usanmışım. Bildiğin parçalanmışım bilmediğin ötene geçmiş kalmışım. Aslında. İzinmiş aslım vermişim.

Almadan ellerin renginde solmuşum. Dağılmışım avuçlarında savrulmuşum. Ezilmişim ayaklarında ayaklarım aymış ayrılmışım. Bastıkça duymuş susmuş susamış yağmışım. Derinlerimde birikmiş gerçek ten sarılmışım.

Tellerim aralanmış perdelerinden kalkmışım aslında zaman yokmuş yerin yarmışım. Burnunda adın tütmüş adımmış varmışım daran kadar darınmış sarmışım. Bakmış içim içine sığınmış sığmamışım. Kalbim sıkışmış sanmış gamzem konuşmuş inmiş bedenim yükselmişim. Dudaklarım öpmüş kavuşmuşum kollanmış kalem ellerim ellerin bırakmışım. Kağıttan renkli uçlarından habersiz caymışım harabelerinden aşmışım. Medeniyetin dolanmış nehrinden çağlamış karem karen kıyametlerimden çıkmışım. Yasın taşınmış yasıma bentmiş çekilmişim şeklin şeklime değmiş mi benzetmişim. Başından bilmiş sızından kaymış içmişim direnmişim esmişim estikçe sızlamış sazın sazım sökülmüşüm. Bilmiş dinmişim bilmemiş durmamış gibi durmuş akmışım.

Top yekün adanmışım demli gözlerin gözlerimde güllenmiş yürümüşüm. Aslında gitmemiş dönüşmüşüm. Ağırmış artık tenimde derin başımda serin büyümüşüm. Her şey soyunmuş ay yüzünden süzülmüşüm. Çevrilmiş dilim tuzum dokunmuş dantel dantel parmakların tığlanmışım. İki yanımdan toplanmış güneşim sürünmüşüm. Aslında erimiş kıvamında sinmiş sırlanmış kulaklarım derinmiş ama sesinmişim. Tel tel altından kalkan kemiğim tutturmuş tutmuş barışmışım. Çizmiş edilmiş batınmışım etmişim çizgin doğunmuşum. Boylu boyunca uzanmış mürekkebim emilmiş eminmişim. Demirmişim doğanda altınmışım böylesine patlatılmış şiir öylesine işlenmiş masalmışım. Aslında fısıldanmışım özlemlerimden doğmuşum.

Resim : Silis’Ten