İlgili Makaleler
En bulanık sular okur aklı tersten. Renkleriyle beraber. Resmin merkezine ulaştırır her kürek çekiş. Bitti derken başlar. Göğe uzanır. Sonra kendine. Girdabın başladığı yere. Sert kayalıklarına dolanmışlığa. Ayakların altındaki salı parçalayacabilecek bu kayalıklarda yaşar bilgiye. Anlamına. Küreklerle. Dokunulabildiği kadar dokunulan. İçten içe köpürürken. Gerçek bağırırken.
O saldan düştüm. Gözlerimi açtığımda. Çamur rengindeydim. Saydım. Doksandokuza kadar. Yüz dedim. Gerçeği öptüm. Nefes aldık birlikte. Suretindeydim. Yüzdüm. Asıldım. Gerçeğe. Suyun yüzü oldum. Kendimi gördüm. Aynasız. Ben yoktum. Göğün yüzü vardım. Göğün boşluğunu göğüs boşluğum yaptım. Vadisine sokuldum varın. Diline düştüm yokun. Elimle bastım. Bir karıştı ölçtüm. Beş ardına açılmış parmak kadar. Perdeyi araladım. Saydım bu defa yoktan. Yüzden.
Boyum kadar topladım. Ayaklarım oldu bildiklerim. Bindim. Binbire açıldım. Akılla doldum. Açıl dedim susama masus. Açıldı gözlerim. Bir elmadan öğrenecek kadar yaklaştım. Düştü. Yer çekti gördüm.
Yerinkinden çok su itti. Yüzeyine indim avucumla. Bir küre açıldı. Öptü. Aktı. Tek bir doğru. Yüreğim kadar çoğaldı.
Aya bırakılmış çukurla. Kaldım. Sevdim. Aynı hızda döndükçe aynı yüze döndüm. Daha çok sevdim. Gerçekti. Gördüm. Hızlarımız değişti. Gerçek yüzünü çekti sandım. Durdum. Diğer yüzlerini saydım. Sonsuzluğa giderken buldum beynimi. Saymayı bıraktım. Yüreğimin dönmesine. Tek bir noktaya dönüşene kadar sevdim. Tek bir nokta görene dek de seveceğim. Bildim. Tek bir doğru içindi geldim.
Eğrinin doğrusunu bulmaktı işim. İki boyutlu bakışım. İki yönlü sevişim.Gerçeğin dışında. Tek seste kalışım. Açmak için sesin kapılarını. Nokta koyuşum.
İlk sesti. Açıldı. Harfleri. Kelimeleri. Kelimelerden cümleleri. Devirdim üst üste. Yazıya. Alfabeye. Katlandı. Çoğaldı. Saymak istedim. Parmaklarımdan başladım. İşaret parmağımdı bir. Baş parmağımdı beş. Serçe parmağıma kadar dört. Dairesel düşündüm. Doğrusal saydım. 4 ve 5-parmak uçlarımı birleştirdim. Aya döndüm. Hareket etti resim. Zaman durdu.
Yeniden başlatması gerekeni bildim. Bendim. 1-işaret parmağım ile 5-baş parmağımın uçlarına dokundum. 0’dı buldum. Sonsuzluk açıldı 6’nda beşin. Gerçek harekete geçti. Dünya oldu. 7’m. Uyudum ağırlığının altında.
Teliydim. Uyandığımda. Gerçeğin. Başlangıç notasıydım. Perdelerim baldandı. Mumlanmış sırdandı. Vurulmuştum. En boş yerimden. Başımın üstünden. Notalar döküldü.
Sonbahardı.
Nota. Nota. Rüzgarın içinde. Yapraklar savruluyordu. Nota. Nota.
1 yapraksa düşüyordu. Ağır ağır. Yerçekiminin etkisinde. Rüzgarın dışında. Baktım hayretle. Sonra bindim. Bu defa arabamdaydım. Her zaman yaptığım gibi radyoyu açtım. Müziğin içinde kayboldum. Biri gitarın tellerine öyle bir vurdu ki. Bulundum. Sonra araştırdım. Sade gitardan müziğin adı “yerçekimi”ymiş gördüm.
Fısıldayan rüzgar gerçekti. Tüm yapraklar için.Yerçekimiyle düşmek daha gerçekti. Tek bir yaprak için. Düşünce ses vardı. Madde için. Yerçekimi zamanı gösteren bir saatti. Çektiğinde çıkardığı ses ise sırra açılan anahtar. Bildim. Düşünceye can veren. Yankılandıkça. Tene bulanan. Gerçeğin kendisiydi. Uyandım.
Bitmeyince. Düşünce. Kırıldı. Kendiliğinden. Tuzla buz. Oldum.
TanaS
